സുഹൃത്തേ,
പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് അയാള് പാടുന്നത് മരണത്തേക്കുറിച്ചാണ്.
ഞാന് പാടണമെന്ന് നിരീച്ച അതേ വരികളല്ലെങ്കിലും അര്ഥം അതുതന്നെയായിരുന്നു.
അന്നത്തെ നിങ്ങളുടെ യാത്രയില് എനിക്ക് പറ്റിയ വേഷമൊന്നുമില്ലെന്ന്
യാത്ര കഴിഞ്ഞ് നിന്നോട് ഞാന് പറഞ്ഞിരുന്നു.
ഇപ്പോള് എനിക്ക് തോന്നുകയാണ്, ആ യാത്രയില് മാത്രമല്ല,
എങ്ങും എവിടെയും എനിക്കൊരു വേഷമില്ലെന്ന്...
എനിക്കെന്നും പകരക്കാരനാകാനാണ് നിയോഗം... നിന്റെയടുത്തുപോലും..
പാടിയത് ജീവിതം കൊണ്ട് ഏറ്റുപാടുന്നതിലും നല്ലത്
മരണം കൊണ്ട് ഏറ്റുപാടുന്നതാണ്..
അതിനാല് തല്കാലം ഞാന് പാട്ട് നിര്ത്തുന്നു;
ഒരു പുതിയ പാട്ട് എന്റേതു മാത്രമാകുംവരെ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
വളരെ ടച്ചിങ്ങ്
Post a Comment