ഒരിക്കല്‍ എന്‍റെ സുഹൃത്തെഴുതി.
“നരകമാണിഷ്ടം
കാരണം അവിടെയിരുന്ന് സ്വര്‍ഗ്ഗം സ്വപ്നം കാണാം...”
നമ്മുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ അവശേഷിച്ചതും
പുതുതായ് വന്നു നിറയുന്നതും തമ്മില്‍
അന്തരമുണ്ടാവാതിരിക്കുക.
എത്ര നന്നായിരിക്കും, മറിച്ചൊരനുഭവത്തിലിരുന്ന് ആലോചിക്കുമ്പോള്‍...
പക്ഷേ, സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലകപ്പെട്ടാല്‍, ഒരാള്‍ക്ക് എല്ലാ സ്വാതന്ത്ര്യവും അനുവദിച്ചാല്‍-
അയാള്‍ ദുര്‍ബ്ബലനാകും.. ധര്‍മ്മസങ്കടത്തിലാകും..
If u are not able to read, please install
മുന്കുറി
- സന്തോഷ്.
- "സൌഹൃദ ത്തിന്റെ യഥാര്ത്ഥ ആഴമറിയാന് വേര്പാട് തന്നെ ഒരു മറയായി വരണോ..?" രൂപക് എന്‍റെ എന്ന പോലെ മറ്റു പലരുടേയും ആത്മമിത്രമായിരുന്നു. ഇവിടെ എന്റേതായി ഒന്നും കുറിക്കുന്നില്ല. ഇതില് കാണുന്നതൊക്കെയും രൂപക്കിന്റെ അക്ഷരങ്ങള് മാത്രമാണ്; അവനയച്ച കത്തുകളിലേയും അവന്റെ ഡയറിയിലെയും.. എന്‍റെ ഈ ഉദ്യമം എത്രത്തോളം സാധ്യമാകുമെന്നറിയില്ല. എങ്കിലും ഒരു ശ്രമം; അവന് തിരിച്ചുവരില്ല എന്ന് ഇനിയും വിശ്വസിക്കാന് തയാറാകാത്ത മനസ്സിനെ ഇതില് കൂടിയെങ്കിലും അവനുമായി സംവദിപ്പിക്കുവാനുള്ള ശ്രമം..
ഇത് രൂപക്... ചിന്തകള് ചികഞ്ഞെടുക്കാനോ, അല്പം സൌഹൃദം പങ്കുവയ്ക്കാനോ അവനിന്നില്ല. നികത്താനാവാത്ത ഒരു വിടവ് മാത്രം ബാക്കിയായി. പക്ഷെ അത് ഭൌതികമാണെന്നു മാത്രം....
3 comments:
സ്വര്‍‌ഗ്ഗ മെന്നുള്ള ദൂരത്തിലേക്കുള്ള ഓട്ടമാകട്ടെ ജീവിതം....
വെളിച്ചം കാണാന്‍ ഇരുട്ട് വേണം
കൊള്ളാം.
എല്ലാം വായിയ്ക്കുന്നുണ്ട്.
Post a Comment